Paul Zwama doet een gooi naar Tokio

Paul Zwama begon 17 jaar geleden met hardlopen als reactie op pesten. En op een duurloopje van 5 km met zijn vader. “Hij liep mij zo gigantisch hard voorbij,” lacht Paul, “dat zou me niet nog een keer overkomen. Door hem heb ik het hardlopen ontdekt, daar ben ik nog steeds dankbaar voor.” Vanaf dat moment wilde Paul steeds beter worden. Hij trainde steeds vaker en loopt sinds zijn 18e zo’n 9x per week.
“Het groeide uit tot een grote verslaving. Ik leek er steeds beter in te worden en vond het zó gaaf dat ik niet meer zonder kon. Bij iedere langdurige blessure raak ik zo in een dip dat psychologen het hokje depressief zouden inkleuren. Andersom ben ik een euforisch en energiek mens als ik wél kan lopen. Dan heb ik in alle andere dingen in mijn leven ook veel meer plezier.”
Paul werd in 2014 Nederlands Kampioen Marathon en vorig jaar 2e op het NK 10.000 m. “Nu focus ik me op een zware trainingsperiode om de limiet te kunnen lopen voor een kwalificatie voor de Olympische Spelen in Tokio. De kwalificatietijd zal rond de 2.12 liggen, en je moet bij de beste 3 Nederlanders zitten om je te kwalificeren. Tijdens de kwalificatieperiode van september volgend jaar tot mei 2020 loop ik waarschijnlijk twee marathons; Berlijn en Hamburg of Rotterdam. De kans is kleiner dat ik de limiet niet loop dan dat ik de limiet wel loop, maar ik wil het maximale uit mijzelf halen en geloof heilig dat ik dan rond de limiet moet kunnen lopen.”
Zou je dat wel doen
“Sommigen zeggen joh, zou je dat wel doen, je haalt het toch niet. Maar ik presteer optimaal als ik naar een doel toewerk dat eigenlijk iets te ambitieus is. Dus ik doe wat nodig is zolang mijn lichaam het aankan, al heb ik misschien maar 30% kans om het te halen. Ik ga alles op alles zetten en geloof erin. Gelukkig zijn er veel mensen die ook in mij geloven, dat voelt ontzettend goed.”
Ligt er een forse dip op de loer als Paul het niet haalt? “Natuurlijk spookt de vraag door mijn hoofd, wat nou als ik het niet haal,” zegt hij. “Maar op mijn 31ste kom ik tot de conclusie: als ik over 2 jaar een paar seconden boven de limiet zit terwijl ik er alles aan gedaan heb, dan heb ik daar vrede mee. Dan zou ik alsnog een van de beste blanke marathonlopers zijn en dat is ook iets om heel trots op te zijn. Dan heb ik 2 jaar lang het leven van een topsporter gehad, daar geniet ik enorm van. Vanochtend liep ik in mijn eentje op de hei waar ik hertjes tegenkwam en de eerste verdwaalde hardloper. Natuurlijk is de kers op die verschrikkelijk mooie taart toch wel de Olympische Spelen. Ik eet die taart hoe dan ook op, de vraag is of die kers erop komt.”
Loodzwaar traject
“Ik kijk erg uit naar de komende jaren, maar die worden wel loodzwaar. Zelfs een rustige duurloop voelt nu zwaar omdat ik al wekenlang heel hard train. Ik voel me vermoeid en wil eigenlijk op de bank liggen en Netflix kijken omdat ik veel meer train dan mijn lichaam prettig vindt. Dat hoort wel bij topsport en zeker bij de eentonige belasting van marathonlopen. Continu stap voor stap en dat 200 km per week. Week in, week uit, dat maakt het heel zwaar. Maar een paar weken per jaar, in de piekvorm, voel ik me als een dartelend hertje op de hei. Dan wil ik niets anders dan rennen en springen door alle energie.”
Wil je Paul Zwama volgen?
- Hou Brainnet’s LinkedIn en Facebook in de gaten.
- De komende jaren gaat Paul Zwama elke maand een vlog opnemen voor Brainnet zodat je een beeld kunt krijgen van zijn trainingsstage in Australië, hoe hij elke dag 6.000 calorieën in zijn lichaam stopt en nog veel meer.